بنزوییک اسید

·       بنزوئیک اسید :

این اسید که جوهر حسن لبه هم نامیده می شود ، تاریخچه اکتشاف جالبی دارد . شبی زکریای رازی دانشمند بزرگ ایرانی تا دیر وقت در آزمایشگاهش کار میکرد . او روزها و شبهای زیادی را صرف آزمایشهای خود  کرده بود ، بنابراین در کنار ماده جدیدی که کشف کرده بود و خود نیز از کشف آن  بی خبر بود خوابش برد . ماده ای که رازی کشف کرده بود اسید بنزوئیک بود .

در آزمایشگاه او مردی به نام حسن کار می کرد پس از مدتی که از خواب رازی گذشت حسن وارد آزمایشگاه شد او در بدو ورود متوجه بوی بسیار خوبی شد و ماده جدیدی که توسط رازی کشف شده بود توجه او را به خود جلب کرد او بزودی فهمید که این بوی خوب مربوط به آن ماده است . بوی این اسید شبیه تمشک بوده  و بسیار جذاب و مطبوع است . حسن که فکر می کرد ماده کشف شده خوراکی است کمی از آنرا روی لبش چکاند که ناگهان لبش به شدت قرمز شده و شروع به سوزش کرد . ناله حسن زکریا را از خواب بیدار کرد وقتی علت ناراحتی او را جویا شد به کشف جدید خود پی برده و به مناسبت این اتفاق بامزه نام ماده جدید را جوهر حسن لبه گذاشت .

بنزوئیک اسید یک اسید آلی است که در تمشک و پوست برخی از درختان وجود دارد و از آن و برخی نمکهایش بعنوان ماده محافظ یا نگهدارنده استفاده می شود مثلاً در انواع آب میوه و نوشابه.

جوهر حسن لبه :حسن لبه یکی صمغ خالص که به شکل قطعاتی است سفید رنگ، جامد، اشکی شکل، شکننده دارای جوهر حسن لبه گفته می شود، اسیدی است متبلور، سفید رنگ به فرمول خام . ترکیبات شیمیایی. از نظر ترکیبات شیمیایی عمده ترین مادة موجود در حسن لبه بنزوئیک اسید میباشد

اسید بنزوئیک برای محافظت مواد غذایی بکار می‌رود. از این ماده در ترکیب بااسید سالسیلیک یک نوع داروی ضد قارچ پوستی می‌سازند. این ماده همچنین درخمیر دندان به عنوان ضدعفونی کننده استفاده می‌شود.