قبل از انقلاب روز معلم در ۱۲ اردیبهشت بود و مناسبت آن، کشته شدن یکی از معلمان به نام ابوالحسن خانعلی در روز ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در تجمع اعتراضآمیز معلمان در میدان بهارستان بود. بوالحسن خانعلی (زادهٔ ۱۳۱۱ - درگذشتهٔ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰) یک معلم ۲۹ ساله دروس فلسفه و زبان عربی بود که در روز ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در تجمع صنفی اعتراضآمیز معلمان در میدان بهارستان با گلوله اسلحه رئیس کلانتری بهارستان، سرگرد ناصر شهرستانی کشته شد.شواهد نشان میدهد که او نه سخنران و نه هدایتکنندهٔ معلمان، بلکه یک معلم مانند هزاران معلمی بود که در اعتراض به کم بودن حقوق خود در آن تجمع شرکت کرده بودند. ناصر شهرستانی که احتمالاً موقعیت خود را در خطر میدید، به سمت تجمعکنندگان شلیک کرد که گلولهای به سر ابوالحسن خانعلی اصابت کرد و دو تیر دیگر هم دو نفر را مجروح کرد. او در هنگام مرگ دانشجوی دکترای فلسفه دانشگاه تهران بود. پیکر خانعلی بر روی دست معلمان با شعار «کشتند یک معلم را» به بیمارستان بازرگانان منتقل شد، ولی اقدامات پزشکان موثر واقع نشد و وی جان باخت و در قبرستان ابن بابویه در دفن شد.پس از این حادثه رییس کلانتری برکنار و مورد بازخواست قرار گرفت٬ شریف امامی نخستوزیر وقت استعفا کرد٬ محمدرضا پهلوی استعفای او را پذیرفت و علی امینی را مامور تشکیل کابینه جدید کرد. او قول مساعد به افزایش حقوق معلمان داد و سرانجام پس از «برابر شدن حقوق معلمین با حقوق مهندسین» تحصن یازده روزه معلمان پایان گرفت. حکومت وقت برای دلجویی از آنان روز ۱۲ اردیبهشت را به یاد مرگ خانعلی روز معلم نامگذاری کرد.
پس از انقلاب اسلامی
ایران،خبر ترور و قتل آیت الله مرتضی مطهری به دست اعضای گروه فرقان (که شب
قبل اتفاق افتاده بود) در ۱۲ اردیبهشت منتشر شد و به همین مناسبت نیز همین
روز دوباره به نام روز معلم نامگذاری گردید.
برگرفته از وبلاگ شیمی استان کردستان